maandag 20 oktober 2008

Dansen op het gras

Wat is het eerste wat je denkt als ik zeg: NLP? Precies tien dagen geleden maakte ik voor het eerst kennis met dit fenomeen. Vantevoren had ik alle soorten namen bedacht waar het een afkorting van zou kunnen zijn. Niet-Lekkere Preitaart? De Nieuwe Linkse Partij? Nijkerk LiefdesParade?

Maar helaas, niks van dit alles. Het betekent namelijk: Neuro-Linguïstisch Programmeren. Huh? En nou in normaal Nederlands! Helaas is het bijna onmogelijk om in een paar regels samen te vatten wat het is, dus zal ik wat meer regels moeten gebruiken.

Het leukste aan deze opleiding is het feit dat je alles onbewust moet opnemen. Dat betekent dus: geen lamme handjes van het driftig (en onleesbaar) neerpennen van aantekeningen, geen examens of andersoortige testen, en vooral de door iedereen met open armen ontvangen leuze: gapen mag! "Dat is juist goed," zei Robin De Trainer elke keer dat ik m'n muil opentrok om iedereen een uitgebreid uitzicht op mijn huig te geven, "dat betekent dat je ontspannen bent, en dan neem je alles goed op." Doe mij nog een gros van dat soort leraren, en dan vooral op school!

Maar wat IS het nou eigenlijk? NLP is een goede training voor doemdenkers en mensen die zichzelf heel zielig kunnen vinden. En wie past nou beter bij dat plaatje dan ik? Mijn oh zo sprankelende persoonlijkheid spreekt boekdelen: immer sarcastisch, depressief, zwelgend en zwemmend in zefmedelijden... Dus ik dacht: joepie, weer iets waar ik geld aan kan verspillen, en ik ging erheen.

De eerste dag was nog een beetje aftasten natuurlijk. Ik vond het allemaal wel leuk enzo, maar ik had net 21 uur gevast en nauwelijks geslapen (gapen was geen probleem), dus ik had m'n hoofd er niet helemaal bij. Maarja, dat onbewuste hè.. ik zal vast héél veel hebben geleerd die dag!

De tweede dag was zaterdag en 's middags in de pauze zag ik mijn kans schoon. 's Ochtends had ik al heel geniepig een supergroot grasveld gespot naast het gebouw waar we zaten. Dus ik trok m'n vest, schoenen en sokken uit, hing m'n mp3-speler om m'n nek, gooide m'n haren los en leefde me uit. Heerlijk, zo'n gigantisch grasveld met een prachtige lucht erboven. Ik had nog nooit echt buiten kunnen dansen, dus ik had geen idee hoe lekker vochtig gras aanvoelt aan je voeten. Niet dat het gras alleen aan m'n voeten zat, want ik lag ook de halve tijd op de grond en dus zaten m'n kleren en m'n haar ook helemaal onder. Maar boeiend!

NLP heeft heel veel te maken met controle krijgen over je emoties. Dit leer je door middel van eenvoudige oefeningetjes waarbij je gebruik maakt van al je zintuigen. Je stelt je bijvoorbeeld voor hoe iets waar je zenuwachtig voor bent (bijvoorbeeld als je voor een groep moet spreken) helemaal goed gaat, en hoe je kan oefenen om jezelf goed te voelen. Om elke ochtend een lijstje in je hoofd te maken van 20 leuke dingen. Dan gaat het niet zozeer om: 'Wat fijn dat ik een koffiekopje heb, anders zou de koffie steeds op de grond vallen!', maar meer om: 'Wat fijn dat ik een Senseo heb en niet al die koffiebonen zelf hoef te malen!' of zoiets. Bij mij gaat het zelfs zover dat ik, in al mijn ongesteldheid, als mama en Daan op zondagochtend aanbellen omdat ze terug zijn van vakantie en mij dus wakker maken omdat ik door m'n wekker heen heb geslapen terwijl ik m'n krantenwijk moet doen, blij ben dat ze me wakker maken (want anders was de krant heel veel te laat geweest), terwijl ik er vroeger strontchagrijnig van zou zijn geworden omdat ik helemaal naar beneden moet lopen en de sleutel zoeken en ik heb zo'n buikpijn enz. enz. enz.

Verder heb ik al van verschillende mensen gehoord dat ik zo straal (gisteren bij het wokken met vrienden) en dat ik zoveel positieve energie uitstraal (zaterdag op een verjaardag door een heel spiritueel persoon, ohmmm). Het voelt zo goed als iemand je daarmee begroet (joepie dat rijmt), en het is ook makkelijker om mensen die zich slecht voelen, mee te trekken in mijn goede gevoel.

Mocht je nu nog steeds niet afgehaakt zijn, dan moet ik je helaas teleurstellen, want ik vind het wel even goed zo. Er wacht nog een economie PO op me, en Grey's Anatomy is net begonnen. Genoeg redenen dus om er een eind aan te breien. Maar ik zal wat steekjes los laten, zodat ik de volgende keer op dit verhaal verder kan breien (wat een beeldspraak!).

Kus!

1 opmerking:

yvanspijk zei

Ontzettend leuk geschreven, Anne! :) Als dit een voorbode is voor de rest van je blog, dan ben ik erbij!

Groetjes. ;)