Op dit moment precies 11 dagen geleden werd ik na 3 jaar, 3 maanden, 2 weken en 2 dagen weer vrijgezel. Het was mijn eigen keuze, maar het greep me veel meer aan dan ik had verwacht. Toen mijn (nu ex-)vriend die avond voor de laatste keer wegfietste, brak ik dan ook in duizend stukjes. Man, wat was dat rauw. Meer dan eens heb ik gedacht: is er niet een drankje, een pilletje, een trucje om te zorgen dat mijn hart niet continu zo schrijnend aanvoelt? Het verdriet had ook zijn weerslag op m'n lichaam: ik at nauwelijks, liep helemaal lamgeslagen rond, had steeds buikpijn en was ontzettend moe.
